به گزارش ایرنا از پایگاه اینترنتی روسیه امروز (19 خرداد)، این بخش که در دورترین سمت این مرکز کهکشانی از زمین قرار گرفته است دوقلوی حقیقی منطقه‌ای از ستارگان معروف به بازوی حلزونی است.
این موفقیت به واسطه کشفی که 50 سال پیش صورت گرفته بود، میسر شد. ستاره شناسانی که فضا را به وسیله امواج رادیویی رصد می کنند، توده ای از گازهای غیرمعمول را در فاصله ای حدود 10 هزار سال نوری از مرکز راه شیری کشف کردند و از آنجا که کهکشان ها معمولا متقارن هستند گمان کردند که شاید توده مشابهیدر طرف دیگر وجود داشته باشد.
با این وجود تا حالا ستاره‌شناسان نتوانسته بودند این موضوع را ثابت کنند زیرا مقادیر زیادی از گاز هیدروژن ناشی از مرکز کهکشان جلوی دید آنها را گرفته بود اما یک تلسکوپ قوی به دانشمندان کمک کرد تا چیزی را که دنبالش بودند، کشف کنند.
کارشناسان مرکز اختر فیزیک هاروارد-اسمیتسونیا این اطلاعات را تجزیه و تحلیل کردند.
ستاره شناسان نتیجه گرفتند که دو بازوی حلزونی به این نوار به اصطلاح ستاره‌ای در مرکز راه شیری متصل هستند. این بازوها نتیجه طبیعی چرخش این نوار هستند.
